Hey! het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven, dus ik dacht ik schrijf er weer eens eentje met wat updates. Hoe gaat het nu? Eigenlijk gaat het best wel oké. De donkere dagen zijn er zeker nog wel en de dagen dat ik alleen maar kan huilen om mama zijn er…
15 April 2021. Precies een jaar geleden, zat mijn hoofd vol met de aankomende verhuizing. Ik was al wat van slag, want ik wilde nog helemaal niet weg uit mijn fijne huisje. Ik probeerde nog te genieten, mooie muziek aan, kroelen met Domino, ondanks het huilen was het een fijne dag. Tot ik Domino ging…
Die gekke Nova, de eeuwige pup, de allergrootste blije stuiterbal ooit. Meissie wat maakte je iedereen toch elke keer weer aan het lachen. Ik weet nog wel toen je bij ons kwam, bijna 8 jaar geleden. Je vond het een beetje spannend, maar je voelde je je gelijk thuis. Je was wel verbaasd over die…
Ja, deze blog zit even achter een wachtwoord. Misschien dat ik hem later openbaar zet, misschien ook niet. Soms heb ik gewoon even behoefte aan schrijven, maar dan naar een kleine veilige bubbel toe en dit biedt die mogelijkheid aan. Ik vertrouw jullie er dan ook op dat zowel het wachtwoord als de inhoud niet…
En toen was het alweer 30 december 2021. Jeetje, wat is dit jaar voorbij gevlogen. Wát een jaar. Het was een onwijs moeilijk en verdrietig jaar. Mijn grootste angst kwam uit, mama overleed. In april mama haar diagnose, 29 juli overleed ze, uitvaart regelen, huis leeghalen.. Jeetje. Ik merk ook dat ik sinds kort ben…
Vorig jaar schreef ik op 24 december in mijn blog ”een jaar geleden” het volgende: ” Ik hoop dat ik volgend jaar op deze datum kan zeggen ”vandaag is het precies een jaar geleden, dat ik de weg naar herstel koos, en nu is alles beter” Heel eerlijk, ik vond het nog een beetje spannend….
00:00. 1 Januari 2021. Ik begin keihard met huilen. ”fuck, I made it” Wat een jaar is het geweest, nee, 2020 was niet 1 van mijn meest favoriete jaren. Ik was bij m’n vader en Lies, omdat ik net een paar dagen daarvoor compleet ingestort was. 28 December werd ik opgehaald, gaf ik mama een…
De afgelopen periode heb ik niet eens omgekeken naar mijn blog. Ik vond het te moeilijk om mezelf te confronteren met mijn eigen gevoelens, het lukte niet om mijn eigen muur om mezelf heen af te breken en ik kon niet bij mijn gevoel komen. Ik zal jullie wat vertellen over de afgelopen 2 maanden….
Ik heb de deurklink in mijn hand, sleutel in mijn andere hand. Ik kijk nog even naar binnen en de tranen stromen over m’n gezicht. Heel zachtjes trek ik de deur dicht en steek ik voor de laatste keer de sleutel in het sleutelgat, om de deur voor de laatste keer dicht te draaien. Ik…
Op donderdag 24 juni, een maand voor het overlijden van mama schreef ik een brief aan haar. Ik had het enorm moeilijk met het accepteren van haar ziekte en daardoor keek ik vaak weg, terwijl mijn hoofd geen enkele seconde stil heeft gestaan. Elke keer als ik bij haar was wilde mijn lichaam vluchten en…
