It’s been a while..

Hey! het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven, dus ik dacht ik schrijf er weer eens eentje met wat updates.

Hoe gaat het nu? Eigenlijk gaat het best wel oké. De donkere dagen zijn er zeker nog wel en de dagen dat ik alleen maar kan huilen om mama zijn er ook nog steeds. Het zijn de kleine dingetjes die dat dan triggeren en dat is oke, het mag er gewoon zijn en ik laat het dan ook gewoon gaan. Ik mis haar nog steeds enorm en het doet ook nog vreselijk veel pijn.

Qua angsten gaat het zeker de goede kant op. Ik ben nu bezig met het opbouwen van m’n antidepressiva en dat werkt nu voornamelijk goed voor m’n angsten. Ik heb bijna geen paniekaanvallen meer en dat is echt een hele grote opluchting. Ik merk het nog wel heel erg in het feit dat ik niet alleen naar buiten of de winkels durf, of het openbare vervoer in. Als ik van huis ben, wil ik eigenlijk zo snel mogelijk weer thuis kunnen zijn als het nodig is. Dat gevoel gaat maar niet weg..

De donkere wolken in mijn hoofd zijn er nog steeds. Er begint nu eindelijk een balletje te rollen voor m’n aankomende therapie. Ik ben verplaatst van de angstafdeling naar de depressie afdeling en daar willen ze een behandeling doen voor m’n depressie en rouwtherapie. Ik ben erg benieuwd en ik hoop dat dit mij nieuwe inzichten gaat geven. Ik voel me eindelijk gehoord en gezien door een instantie en dat geeft wel een fijn gevoel.

Ik ben ook al wat kilo’s aangekomen! Het geeft me een dubbel gevoel. Ik voel me wat beter maar vind het ook erg lastig, aangezien ik altijd wel problemen met mijn gewicht heb gehad. De angst voor teveel aankomen is erg aanwezig. Voor nu is het wel oké, denk ik. Soms ook niet trouwens. Het verschilt per dag.

Qua gezondheid gaat het wel iets minder. Een tijd geleden heb ik covid gehad en nu heb ik enorm last van een plotseling te hoge hartslag, gepaard met lage bloeddruk, duizeligheid en soms ook flauwvallen. Best wel eng eigenlijk, maar de huisarts zei dat ik me niet druk hoef te maken. Verder heb ik een opgezette lymfeklier in m’n hals. Ik ben ervoor naar de dokter geweest, want met mama in mijn hoofd speelden de grootste doemscenario’s al af. Gelukkig waren alle bloeduitslagen goed en moest ik terug komen als het na 2 a 3 weken niet weg zou gaan. Het zit er nog steeds, dus ik moet weer terug komen. Ergens ben ik nog steeds bang, maar ik denk dat het uiteindelijk wel mee zal vallen.

Verder ga ik de laatste tijd wat meer de deur uit, samen met mijn beste vriend Xander. Hij neemt me mee naar mooie en leuke plekken voor een wandeling, we doen leuke dingen of kijken gewoon serie op de bank, met Do’tje, die helemaal verliefd is op Xander, in het midden. Vorig weekend was ik bij hem met Domino en Do heeft het net zoals ik, onwijs naar zijn zin gehad. Afgelopen weekend was hij hier en hebben we onder andere een heerlijke strand/duin wandeling gemaakt met z’n drieën.

En als we het dan toch over Xander hebben, we gaan samen op vakantie! Hij is zo onwijs lief geweest om mij een vakantie te geven. Hij weet dat ik niet veel te besteden heb en ben er onwijs dankbaar voor! We gaan met de auto naar Frankrijk en Domino gaat ook mee! Heerlijk kamperen aan de Franse kust en wandelen door de mooie natuur en door de bergen. We gaan twee weken en ondanks dat ik het echt onwijs eng vind, heb ik er mega veel zin in! Sowieso is het weer de eerste vakantie sinds 12 jaar, maar ook de eerste keer zo ver weg van huis sinds mijn angststoornis. Xander weet er van, dus ik heb er vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen.

Verder probeer ik mijn fotografie hobby weer een beetje op te pakken en kan ik heerlijk genieten van een goed boek. Ook kan ik weer een beetje van de zon genieten op de goede dagen, dus ik begin er wel wat meer hoop in te krijgen.

Begin mei heb ik mijn praktijkexamen gedaan voor mijn rijbewijs. Helaas ben ik toen gezakt. Sindsdien heb ik geen lessen meer kunnen doen, omdat het lesgeld potje van mama ondertussen leeg is. Op 24 augustus heb ik mijn her-examen, dus zou nu eigenlijk moeten beginnen weer met de lessen, maar ik heb er geen ruimte meer voor.. Als ik nu zak (ook 4 dagen voor we op vakantie gaan) zie ik mijn vrijheid in duigen vallen en ben ik bang dat alles voor niks is geweest en ik mama heb teleurgesteld.

Ik heb een vraag. Een vraag die je ook mag negeren, maar ik kan het altijd proberen, toch? Ik zou zo graag weer willen lessen, mama trots willen maken, m’n examen halen, maar zoals ik al eerder schreef, is het potje helemaal leeg. Mijn vraag is aan degene die mij eventueel zouden willen steunen, of jullie me hierbij een beetje bij kunnen helpen? Ik zal jullie echt voor eeuwig dankbaar zijn als je dat wilt doen, echt, oprecht, want jeetje, wat zou ik dit graag willen bereiken..

Ik zie net dat de link het niet doet, de werkende link staat in de reacties..
Wil je mij alsjeblieft betalen voor ‘Rijlessen ❤️’ via https://tikkie.me/pay/1alerlhguf0miip2cgdb

Deze link is geldig t/m 12 juli

Verder moet ik echt gaan werken aan mijn dag en nacht ritme, wat ondertussen wel aardig aan het lukken is. Ik wil wat eerder naar bed en eerder opstaan, maar dat is nog erg lastig. Ik doe m’n best, maar jeetje, is wel pittig hoor.

Ik kom er wel, denk ik. Ik heb nog een mega lange weg te gaan en heb nog te vaak een grote terugval, maar de dagen dat het goed gaat worden nu dagen in plaats van uren. Wanneer die dagen zijn, weet ik niet. Soms is het er opeens, maar soms wil ik eigenlijk maar de hele dag slapen en ben ik te moe om maar iets te doen.

Ik wilde toch weer eens iets van me laten horen, vandaar deze update. Ik zal proberen wat vaker te schrijven. (Ja, iknow, heb ik vaker gezegd haha.)

Hoop dat het goed met jullie gaat.

Dikke knuffel

Danielle