Maandag, de start van een nieuwe week. Een week vol met zon!
Gister na het schrijven ben ik opgehaald en zouden m’n vader, Lies en ik naar m’n moeder gaan om de konijnenhokken te verschonen. Eenmaal onderweg stopte de auto er alleen mee en moesten we wachten op de anwb. Gelukkig scheen het zonnetje, dus ik heb een flesje drinken gehaald en ben in het zonnetje gaan zitten.
Nadat het gefixt was (tijdelijk helaas) naar hun huis gereden en met Lies met haar auto naar m’n moeder gegaan.
Ik ben daar een half uur geweest en we hebben letterlijk een half uur ruzie gehad. Toen ik binnen kwam was het al gelijk negatief en verwijten. Ik ging bij m’n konijntjes kijken en zag dat Woezel heel mager was geworden, Gizmo is ook afgevallen, maar Woezel het meeste. Ik maak me daar zorgen om en we zijn hard op zoek naar een oplossing, want die diertjes verdienen gewoon het beste van de wereld.
Het doet me pijn, dat ik haar weer voor het eerst in drie weken zie en dat we dan gelijk weer ruzie hebben. Dat ze niet even vraagt hoe het gaat? Dat ze niet even vraagt hoe het met Do’tje gaat?
Ik ga er elke keer heen zonder verwachtingen, maar toch breekt het me elke keer weer. Waarom kan ik het niet gewoon loslaten? Waarom laat ik mezelf elke keer zo’n pijn doen door een ander en door m’n eigen verwachtingen? Waarom blijf ik er hoop in houden?
Eenmaal terug heb ik lekker bij m’n vader en Lies op het balkon in het zonnetje gezeten. Heerlijk was het! Je zit daar helemaal uit de wind dus het was eigenlijk gewoon super warm.
Daarna lekker bami gegeten en 2 uurtjes na het eten weer naar huis gegaan. Ik vond het niet spannend, maar ik was bang voor het moment dat ik het weer spannend zou vinden. Gek is dat hé?
Weer thuis gekomen was Do’tje helemaal door het dolle heen. Zo fijn om zoveel liefde en blijheid te krijgen als je thuis komt! Daarna had hij een beetje stress want hij moest plassen. Ik ben nog even met hem gaan wandelen en daarna heb ik m’n lorazepam genomen en ben ik lekker in m’n pyjama tv gaan kijken.
Onverwachts was het toch een hele gezellige avond in een groepsapp en op twitter. Ik heb veel gelachen en kan daar dan zo van genieten. Opeens was het ook 3 uur later haha.
Lekker naar bed gegaan en gaan slapen. Ik sliep echt heel snel volgens mij. Ik heb vannacht niet door geslapen omdat Do een beetje onrustig was. Volgens mij had hij het koud want hij deed alle moeite om onder m’n deken te kruipen en ging aan de haal met m’n warme kersenpit. Ook hoorde hij wat dus moest er even geblaft worden.
Uiteindelijk toch 8 uur en 40 minuten geslapen. Ik ben blij dat ik weer wat beter slaap en wat langer. Ik heb nog steeds wel een beetje last van m’n verkoudheid maar als ik even m’n neusspray gebruik is dat zo weer over. Ik wil er wel graag mee stoppen maar ik heb het nu nog nodig. Wanneer ik merk dat ik er écht afhankelijk van word stop ik er natuurlijk meteen mee.
Vanmorgen een rustig ochtendje gehad. Ik heb echt bizarre opstartproblemen op het moment merk ik wel, ik kan maar moeilijk op gang komen.
Ik heb net even een was in de wasmachine gedaan en ga dat dalijk lekker buiten in het zonnetje ophangen. Misschien ga ik zelf ook nog even lekker genieten van het zonnetje op het balkon!
Ook moet ik nog even naar het pakketpunt om m’n cadeauswap weg te brengen en moet ik nog gaan verzinnen wat ik vanavond ga eten. Dat is toch wel heel lastig elke keer, bedenken wat je gaat eten. Vooral als je het avondeten zo eng vind, dan heb je niet zo heel snel ergens trek in. Al moet ik zeggen dat ik al wel wat meer vertrouwen heb aangezien het sinds woensdag gewoon weer goed gaat.
Ik mis de dansschool. Ik mis het lesgeven, wat echt m’n passie is. Ik kan daar zo van genieten. Ik kan zo genieten van het uitleggen, het helpen en de blije mensen tijdens en na de les. De dansschool voelt eigenlijk al jaren als m’n thuis en dat mis ik. Ik mis de geur en het moment dat ik daar weer binnen loop. Ik mis de dingen die ik daar doe en de lol die ik daar heb en de mensen die in m’n hart zitten. Gister kregen we te horen dat de maatregelen waarschijnlijk weer verlengd worden dus het gaat helaas nog langer duren.
Ik ga zo eens even lekker douchen en dan aan m’n dag beginnen. Ik voel me erg lui, maar toch ben ik ook weer blij dat ik weer wat meer kan ontspannen. Ik heb niet de constante druk om bezig te zijn en dat is een goed teken.
Ook ben ik van plan om weer eens even lekker in m’n studieboeken te duiken!
Ik wens jullie een hele fijne dag.
Dikke knuffel
Danielle
Ontroerend mooi geschreven, Daan.. en ik haal uit je stuk dat je je meer lacht en meer leeft dan eerder. Tot de volgende keer, Joost.